Nowe badanie pokazuje, że pojedyncza sesja treningowa o wysokiej intensywności zwiększa poziom NMN i może przeciwdziałać uszkodzeniom mięśnia sercowego spowodowanym chemioterapią.
Naukowcy odkryli, że intensywna sesja treningowa przed chemioterapią zachowuje czynność serca i zwiększa poziom NMN i NAD+ u szczurów.
Chemioterapia może uszkodzić serce u około 10% pacjentów. Uszkodzenie serca może prowadzić do niewydolności serca, która może być śmiertelna u około 50% pacjentów z uszkodzeniem serca. Obecnie nie ma skutecznych metod zapobiegania uszkodzeniom serca spowodowanym chemioterapią. Co ciekawe, krótki trening fizyczny przed chemioterapią może chronić przed uszkodzeniem serca, ale podejście to nie zostało wystarczająco zbadane.
W nieopublikowanej jeszcze publikacji Xing i współpracownicy z Uniwersytetu Qingdao w Chinach wykazali, że intensywny trening interwałowy zachowuje czynność serca podczas leczenia doksorubicyną. Ochrona serca przed doksorubicyną jest prawdopodobnie spowodowana wzrostem poziomu NMN i NAD+ w wyniku intensywnego treningu. Dalsze wyniki wykazały, że trening przed leczeniem doksorubicyną utrzymywał produkcję cząsteczek energii komórkowej (adenozynotrifosforan [ATP]). Dane te potwierdzają hipotezę, że intensywna sesja treningowa przed leczeniem doksorubicyną prawdopodobnie zachowuje czynność serca poprzez utrzymanie poziomów NMN i NAD+, co z kolei prowadzi do zwiększonej produkcji ATP w komórkach.
Aby ustalić, czy intensywna sesja treningowa może zapobiec uszkodzeniu serca, Xing i jego koledzy poddali szczury intensywnemu treningowi biegowemu składającemu się z czterech dziesięciominutowych sesji z prędkością 25 metrów na minutę, 24 godziny przed leczeniem doksorubicyną. Następnie zbadali, jak trening wpłynął na ilość krwi wyrzucanej przy każdym uderzeniu serca, znaną jako frakcja wyrzutowa, po leczeniu doksorubicyną. Naukowcy odkryli, że doksorubicyna uszkodziła serce, o czym świadczy znacznie zmniejszona frakcja wyrzutowa, ale trening o wysokiej intensywności przed leczeniem doksorubicyną przywrócił frakcję wyrzutową. Wyniki te potwierdzają hipotezę, że intensywny trening przed chemioterapią zachowuje funkcję serca i chroni przed szkodliwymi skutkami chemioterapii.
Ponieważ wcześniejsze badania wykazały, że NMN chroni przed uszkodzeniem mięśnia sercowego wywołanym doksorubicyną, Xing i współpracownicy chcieli ustalić, czy NAD+ i jego prekursor NMN odgrywają rolę w korzyściach płynących z ćwiczeń przed chemioterapią. Naukowcy zmierzyli poziomy NMN i NAD+ w sercu i odkryli, że doksorubicyna znacząco obniżyła poziomy NMN i NAD+ w tkance serca. Intensywny trening przed leczeniem doksorubicyną doprowadził do przywrócenia tych poziomów. Wyniki te sugerują, że poziomy NMN i NAD+ w tkankach mogą odgrywać rolę w pozytywnym wpływie ćwiczeń na chemioterapię.
Ponieważ NAD+ jest zaangażowany w szereg reakcji związanych z produkcją energii w komórkach i jest niezbędny do odpowiedniej produkcji energii komórkowej, naukowcy zmierzyli produkcję adenozynotrójfosforanu (ATP). Stwierdzili, że leczenie doksorubicyną znacznie osłabiło produkcję ATP, ale trening przed leczeniem doksorubicyną przywrócił produkcję ATP. Wyniki te pokazują, że ćwiczenia zwiększają zarówno poziom NAD+, jak i NMN, zwiększając produkcję ATP i zachowując zdrowie serca.
Wyniki badania potwierdzają hipotezę, że aktywność fizyczna może zwiększyć poziom NMN i NAD+ w celu przeciwdziałania szkodliwym skutkom chemioterapii. Badanie wykazało również, że sama aktywność fizyczna może zwiększyć komórkową produkcję NMN, NAD+ i ATP. Przyszłe badania powinny zbadać, czy suplementacja NMN w połączeniu z aktywnością fizyczną może jeszcze bardziej zwiększyć produkcję NAD+ i ATP oraz czy poprawi to funkcjonowanie serca.
